Gipuzkoako Cavaillé-Coll organo garrantzitsuenetako bat da hau ere, mundu osoan oso ezaguna. Donostiako Santa Maria basilikako Cavaillé-Coll organoa César Franck-en musika interpretatzeko egokia bada, hau, berriz, organo erromantiko-sinfonikoaren eredua da. Gainera, organogile ospetsu horrek eraikitako azken instrumentu handia da, organo hori inauguratu eta hilabete beranduago Cavaillé-Coll etxea Charles Mutinik erosi baitzuen. (Aristide Cavaillé-Coll 1899an hil zen).
Fernand Prince-k harmonizatu zuen; aurretik, Stoltz frères etxearentzat lanean aritu zen Prince, Bergarako, Zumaiako eta Tolosako klaratarren organoak harmonizatzen hain zuzen. Koruaren ezkerraldean dago, presbiteriorantz begira; horrela organo barroko zaharraren kokapena errespetatzen da, behin gehiagoz. Erregistroen neurriak eta teklatuen izendapena ere organo barroko espainiarraren ezaugarriei dagozkie.
Gainera, Organo Nagusiaren Tronpeta Harmoniko eta Klarin Harmoniko erregistroak ditu, eta horiek Batailan daude. Esan daiteke organogile ospetsu horrek omenaldi berezia egin ziola bere familia- eta lanbide-jatorriei, Espainian jarri zituen organoen bidez. Izan ere, Kataluniarekin oso harreman estua izan zuen (amona, Maria Francisca Coll, katalana zen) bai eta organo barroko espainiarrarekin ere. Kutxa berria da, Cavaillé-Coll etxeak diseinatua, hain zuzen. Gabriel Blancafort-ek zaharberritu zuen 1976an. 60.000 pezeta kostatu zen.
Eskuzko hiru teklatu ditu, 56 notakoak, eta pedalezko teklatu bat, 30 notakoa; guztira 40 erregistro ditu.
